ελληνικά 
English
Your cart
Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι σας
Ιστορικά Στοιχεία
Στην καθημερινή γλώσσα συνήθως λέγεται ασήμι. Η λέξη ασήμι προέρχεται από την έκφραση «άσημος άργυρος», που σημαίνει άργυρος χωρίς σήμανση. Ως προς την ετυμολογία της λέξης άργυρος, αυτή προέρχεται από την λέξη "αργός" της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Το επίθετο "αργός" είχε την σημασία "λαμπερός". Από την λέξη άργυρος προήλθε η λατινική λέξη argentum, και από αυτήν οι αντίστοιχη λέξη σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες.
Στην κλασική Ελλάδα ο άργυρος ήταν το μέταλλο από το οποίο γίνονταν τα νομίσματα αλλά και η βάση για όλους τους οικονομικούς υπολογισμούς και τις συναλλαγές, όπως ήταν για πολλά χρόνια στη σύγχρονη εποχή ο χρυσός. Οι Αθηναίοι της κλασσικής περιόδου είχαν ορυχεία αργύρου διάσπαρτα σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο, τα λεγόμενα αργυρεία. Τα μεγαλύτερα ήταν τα αργυρεία του Λαυρίου, που θεωρούνται και η βάση της οικονομικής ισχύος των Αθηνών. Νομίσματα από άργυρο κατασκεύαζαν επίσης οι κάτοικοι της Λυδίας στην Μικρά Ασία ήδη από το 700 π.Χ. αλλά και πολλοί ακόμα πολιτισμοί και έθνη στην διάρκεια της ιστορίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε 14 τουλάχιστον γλώσσες η λέξη «άργυρος» και η λέξη «χρήμα» συμπίπτουν. Και στην ελληνική γλώσσα αργύρια ονομάζονται τα χρήματα (τα 30 αργύρια του Ιούδα), και οι λέξεις φιλάργυρος, αργυραμοιβός, εξαργυρώνω κ.λπ. έχουν το ίδιο συνθετικό.
Ιστορικά ο άργυρος έχει χρησιμοποιηθεί ευρύτατα στην παραγωγή φαρμάκων. Από την εποχή του Ιπποκράτη, μέχρι τα μέσα του προηγούμενου αιώνα και την ανακάλυψη των αντιβιοτικών, ένα σημαντικό μέρος των φαρμάκων που παρασκεύαζαν οι άνθρωποι είχε σαν βάσει άλατα ή οξείδια αργύρου.
Στη μυστικιστική παράδοση των λαών ο άργυρος συνδέεται με την σελήνη, και εν συνεχεία με την «θηλυκή» πλευρά των πραγμάτων, την πιο συναισθηματική, πιο αινιγματική και πιο μαγική. Κοσμήματα από άργυρο, αλλά και χρηστικά και διακοσμητικά σκεύη κατασκευάζονταν σε όλες τις ιστορικές περιόδους. Ειδικά κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και πιο πρόσφατα, στον Ελληνικό χώρο, τα κοσμήματα και τα εκκλησιαστικά είδη κατασκευάζονταν σχεδόν αποκλειστικά σε ασήμι.
Χρήσιμες Πληροφορίες
Ο άργυρος είναι μέταλλο λευκό, το χημικό του σύμβολο είναι Ag, και είναι μεταξύ των μετάλλων ο καλύτερος αγωγός της θερμότητας και του ηλεκτρισμού. Το ειδικό του βάρος είναι 10,49 gr/cm3. Είναι ένα λευκό μαλακό και λαμπερό μέταλλο, ο καλύτερος αγωγός θερμότητας που υπάρχει και εξαιρετικά όλκιμο. Όταν γυαλιστεί, έχει έντονη μεταλλική λάμψη, καθώς επίσης εμφανίζει την μεγαλύτερη επιφανειακή αντανακλαστικότητα από όλα τα μέταλλα, γι’ αυτό χρησιμοποιείτο στην κατασκευή καθρεπτών. Δεν οξειδώνεται πολύ κατά την επαφή του με του αέρα και το νερό, παρά μόνον εμφανίζεται μία επιφανειακή οξείδωση, λόγω της δημιουργίας ενός λεπτού στρώματος θειούχου αργύρου. Η οξείδωση αυτή δημιουργείται όταν ο άργυρος έρχεται σε επαφή με το θειάφι που υπάρχει στον ατμοσφαιρικό αέρα.
Σπάνια στη φύση βρίσκεται αυτοφυής (καθαρός) άργυρος, αλλά τις μεγαλύτερες ποσότητες τις παίρνουμε από κοιτάσματα, όπου υπάρχουν ενώσεις του αργύρου με άλλα χημικά στοιχεία.
Ο βαθμός καθαρότητας του αργυρού εκφράζεται σε χιλιοστά (ποσοστό επί τοις χιλίοις του βάρους). Τα ασημένια είδη πρέπει να φέρουν σφραγίδα που δηλώνει το κράμα με το οποίο κατασκευάστηκε το αντικείμενο ή το κόσμημα, συνήθως 800‰ ή 925‰.
Επειδή το καθαρό ασήμι 1000‰ είναι μαλακό μέταλλο για να δουλευτεί αποτελεσματικά, δημιουργούνται κράματα με προσμίξεις άλλων μετάλλων, ώστε να «σκληρύνει» και να μας δώσει αντικείμενα ανθεκτικά για καθημερινή χρήση π.χ. μαχαιροπήρουνα φαγητού, δίσκους σερβιρίσματος ή προσωπικά είδη όπως μπρελόκ, χαρτοκόπτες, κοσμήματα, κομπολόγια κτλ.
Το Ασήμι στο Κόσμημα
Σήμερα το 33% του παραγόμενου ασημιού, χρησιμοποιείται στην παραγωγή κοσμημάτων, και 3% για παραγωγή νομισμάτων και μεταλλίων, και το υπόλοιπο στη βιομηχανία, όπως π.χ. στις φωτογραφικές πλάκες.
Κοσμήματα από ασήμι, αλλά και χρηστικά και διακοσμητικά σκεύη κατασκευάζονταν σε όλες τις ιστορικές περιόδους. Ειδικά κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και πιο πρόσφατα, στον Ελληνικό χώρο, τα κοσμήματα και τα εκκλησιαστικά είδη κατασκευάζονταν σχεδόν αποκλειστικά σε ασήμι.
Καθώς είναι εξαιρετικά σφυρηλατήσιμο, το ασήμι ήταν πάντα το ιδανικό πολύτιμο μέταλλο για την κατασκευή μεγάλων πολύτιμων αντικειμένων, όπως είναι τα σκεύη για το τραπέζι, κηροπήγια, δίσκοι, σερβίτσια φαγητού, τσαγιερά, σαμπανιέρες, βάζα, φοντανιέρες, κανάτες κτλ.
Βεβαίως, παράγονται και εξαιρετικά βαρύτιμα κολιέ, σκουλαρίκια, δαχτυλίδια, βραχιόλια και καρφίτσες με απίστευτη ομορφιά και φινέτσα. Εξαιτίας του ότι είναι μαλακό μέταλλο, μπορούμε να συναντήσουμε κοσμήματα κατασκευασμένα με τεχνική εγχάρακτη, σφυρήλατη, χυτή και διάτρητη.
Στη μεταβυζαντινή περίοδο έχουμε και ασημένια κοσμήματα με διακοσμητικό χαρακτήρα. Η τεχνική είναι εγχάρακτη, σφυρήλατη, χυτή, διάτρητη και συνδυάζεται πολλές φορές με χρυσό Κ14 ή και Κ18.