ελληνικά 
English
Your cart
Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι σας
Το κεχριμπάρι είναι στερεοποιημένο και ομογενοποιημένο ρετσίνι πεύκων, κυρίως από την περιοχή της Βαλτικής και της Βόρειας Θάλασσας, που δημιουργήθηκε πριν από 30 έως 90 εκατομμύρια χρόνια. Το κεχριμπάρι δεν έχει καθορισμένο χημικό τύπο, γιατί είναι μίγμα ρητινών.
Ήταν γνωστό στους Μυκηναίους και στους αρχαίους Έλληνες που το ονόμαζαν ήλεκτρον. Με αυτό πραγματοποίησε πειράματα ο Θαλής ο Μιλήσιος και παρατήρησε φαινόμενα που σήμερα κατατάσσονται στον ηλεκτρισμό. Από το ήλεκτρο πήρε το όνομα του ο ηλεκτρισμός. Στην αρχαιότητα η λέξη ήλεκτρον , χρησιμοποιείτο επίσης για ένα κράμα χρυσού και αργύρου Το όνομα που χρησιμοποιούμε σήμερα είναι το τουρκικής προέλευσης όνομα «kehribar». Η λέξη kehribar, προέρχεται από την αραβική λέξη kahruba, που θα πει: «αυτό που έλκει τα άχυρα», προφανώς λόγω της γνωστής ιδιότητας του να έλκει ελαφρά σώματα, αφού προηγουμένως το τρίψουμε πάνω σε ένα ρούχο.
Πολλές φορές μέσα σε κεχριμπάρι έχουν εγκλωβιστεί υπό μορφή εγκλίσεων ζωικές μορφές, φυτά, μικρά ζώα, έντομα κ.λπ.. Κάποια από αυτά τα εγκλωβισμένα ζώα ή φυτά έχουν εξαφανιστεί ήδη χιλιάδες χρόνια πριν. Αυτά τα δείγματα κεχριμπαριού είναι πολύτιμα για τους επιστήμονες γιατί μπορούν να μελετήσουν εξαφανισμένες μορφές ζωής. Σε μία τέτοια υπόθεση στηρίχτηκε η ταινία του Spielberg , «Jurassic Park». Σύμφωνα με την ταινία, κάποιοι άφρονες επιστήμονες ξαναζωντάνεψαν δεινοσαύρους αφού πήραν το αίμα τους από κουνούπι που είχε εγκλωβιστεί σε κεχριμπάρι.
Το κεχριμπάρι είναι ένα υλικό που πολύ εύκολα γίνονται απομιμήσεις του με συνθετικές ρητίνες. Οι απομιμήσεις αυτές άλλοτε είναι εξολοκλήρου συνθετικές, άλλοτε πάλι περιέχουν κάποια ποσότητα αληθινού κεχριμπαριού. Μπορεί να συναντήσουμε διάφορες εγκλίσεις (όπως π.χ. έντομα) μέσα σε απομιμήσεις κεχριμπαριού. Ένας τρόπος για να ελέγξουμε την αυθεντικότητα του κεχριμπαριού είναι να το τρυπήσουμε με μία καμένη βελόνα Η μυρωδιά πρέπει να είναι μυρωδιά από ρετσίνι πεύκου. Ο τρόπος αυτός ελέγχου δεν είναι απόλυτος. Όπως και διάφοροι άλλοι τρόποι που διακινούνται σαν μυστικά μεταξύ μυημένων, πάλι δεν συνιστούν ασφαλείς μεθόδους ταυτοποίησης του υλικού. Ο σίγουρος έλεγχος και στην περίπτωση του κεχριμπαριού, απαιτεί ειδικό εξοπλισμό και γνώσεις που είναι αδύνατο να έχει ο ιδιώτης. Γι’ αυτό και εδώ, ισχύει ότι και στις υπόλοιπες συνθετικές πέτρες. Μία αλυσίδα εμπιστοσύνης, που πρέπει να υπάρχει μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών, ή αλλιώς η γνωμάτευση ενός επαγγελματία γεμολόγου.